Vliegend op haar bezemsteel speurt Sam tussen de takken en bladeren.
Waar is Edje toch gebleven?
Zonder dat plukje van zijn pluimstaart komt die Grote-mensen-thee
voor Pollie nooit af.
En het is juist zo’n geweldig verjaardagscadeau.
Plotseling glinstert er iets tussen de takken van de grote den.
Ze houdt haar hand voor haar ogen, zo fel is het licht.
Dan ziet ze het.
Het is de zon die weerkaatst in de spiegel van Edje.
Maar dat is niet het enige wat ze ziet!
Op het plankje eronder ligt de borstel waarmee hij elke ochtend
zijn staart kamt.
Hij zit vol plukken haar.
En dat is precies wat ze nodig heeft.
Ze keert haar bezemsteel en gaat erop af.
Juist op dat moment grist een donkerbruin pootje het ding weg.
Edje springt tevoorschijn.
De borstel drukt hij stevig tegen zich aan.
‘Een eikeltjestaart met een bodem van beukennootjes en
kastanje crème zei je?’
‘Ja, Edje, dat heb ik je beloofd.’
Aarzelend reikt Edje de borstel aan.
Sam kan er bijna bij.
Dan trekt de eekhoorn de borstel weer terug.
‘Bereid met echte roomboter?’
‘Ja, Edje, ik zal echte roomboter gebruiken,’ zucht Sam.
Ze steekt haar hand al weer uit.
Maar Edje is nog niet van plan de borstel te geven.
‘En niet zo’n goedkoop getoverd geval, want dat smaakt nergens naar.’
‘Nee, natuurlijk, niet! Ik ga hem speciaal voor jou bakken.’
‘En wanneer is hij klaar?’
‘Morgenochtend. Dan hebben we feest met nog veel meer soorten taart.’
‘Mmm, nou goed dan.’
Eindelijk geeft Edje de borstel aan Sam.
Met een plukje haar vliegt ze even later naar het theehuisje terug.
Hoog tussen de bomen ruikt ze het al.
Pollie is aan het bakken geslagen.
Hun huisje lijkt wel veranderd in een bakkerij.
Zingend haalt haar zus de eerste taart uit de oven.
Sam steekt stiekem haar vinger in de slagroom en likt eraan.
‘Afblijven!’ roept Pollie boos. ‘Haal liever het feestservies en de
slingers van boven. En pak de extra stoelen uit het schuurtje want
tante Theejodora en Dorotheeja komen.’
‘Wat!’ jammert Sam. ‘Komen die twee zeurpieten morgen ook?’
‘Ach, je zeurt zelf. Toe, schiet nou maar op. De dag is zo voorbij.’
Sam sjokt de trap op.
Eigenlijk komt het wel goed uit.
Zo kan ze op zolder eerst stiekem de Grote-mensen-thee
voor Pollie afmaken.
Wat zal ze er blij mee zijn.
Ze is dol op thee.
Maar deze thee is wel heel bijzonder.
Straks is Pollie net zo groot als een groot mens.
En dan kan ze gaan winkelen in een echte grote-mensen-stad.
Grote-mensen-kleding passen, make-up uitproberen…
Iets waar ze al zo lang van droomt!
Snel stopt Sam alle verzamelde ingrediënten in een potje.
Het slakkenhuis, die ene haar van Edje, de muffe pepernoot…
Dan schudt en husselt ze alles door elkaar.
Zo, klaar is de tovermix.
Dat was een makkie!
Ze pakt het potje feestelijk in en verstopt het in een hoekje.
Zou Pollie meteen een kopje willen uitproberen van deze
spannende thee?
Ze kan niet wachten tot morgen...
Wordt vervolgd!
